- Pazartesi :Kapalı
- Salı :Kapalı
- Çarşamba :Kapalı
- Perşembe :Kapalı
- Cuma :Kapalı
- Cumartesi :Kapalı
- Sunday :Kapalı
İmaret; fakirlerin, medrese talebelerinin, yolcu ve misafirlerin günlük yiyecek ihtiyacını karşılamak üzere inşa edilmiş vakıf müesseseleridir.
Ayasofya İmareti, dönemin padişahı I. Mahmut tarafından Hicri 1152 (Miladi 1742-1743) tarihinde Ayasofya’nın kuzeydoğu tarafına inşa edilmiştir. İmaretin doğusunda Topkapı Sarayı’nın Bâb-ı Hümâyun kapısı, güneydoğusunda III. Ahmet Çeşmesi yer alır. Bina Ayasofya caminin kuzey dış çevre duvarına bitişik olarak uzanır. Yemekhane (me’kel), mutfak (aşhane), fırın (fodlahane) olmak üzere üç bölümden ibaret olan İmaret, taş ve tuğla ile almaşık duvar tekniğinde inşa edilmiştir. Batıya doğru uzanan ince uzun mekân yemekhane, onu takip eden diğer iki mekân ise mutfak ve fırın bölümleridir. Bu bölümlere giriş, avluya açılan kapılardan sağlanır.
Tamamen müstakil olan üç kısımlı binanın ön ve arka tarafında birer kapı yer alır. Bu kapılardan en dikkat çekeni, III. Ahmet Çeşmesi’ne bakan büyük ve anıtsal giriş kapısıdır. Kapı, barok üslubunun İstanbul’daki en güzel örneklerinden biridir. Tezyinatın saçak altı dekorları, bir tamir esnasında değiştirilmiştir. İmaretin kapılarında yer alan kitabelerin üzerindeki sülüs hatlı yazılar “Morali” lakabıyla bilinen ve adı “Darüssaade ağası”, “Hazinedar” gibi görev-unvanlarıyla anılan Beşir Ağa, manzumeler ise dönemin şairlerinden Nimetullah Efendi tarafından yazılmıştır. İmaretin avlusu ile Ayasofya arasında bir Bizans yapısı olan Skeuophylakion (Hazine Dairesi Kutsal Emanet Binası) bulunmaktadır.
Ayasofya İmareti 1777, 1871, 1884 ve 1893 yıllarında onarım görmüş, 1920 yılından sonra İstanbul Vakıflar Baş Müdürlüğü tarafından arşiv saklama deposu ve akabinde kurşun atölyesi olarak kullanılmıştır.
İmaret; fakirlerin, medrese talebelerinin, yolcu ve misafirlerin günlük yiyecek ihtiyacını karşılamak üzere inşa edilmiş vakıf müesseseleridir.
Ayasofya İmareti, dönemin padişahı I. Mahmut tarafından Hicri 1152 (Miladi 1742-1743) tarihinde Ayasofya’nın kuzeydoğu tarafına inşa edilmiştir. İmaretin doğusunda Topkapı Sarayı’nın Bâb-ı Hümâyun kapısı, güneydoğusunda III. Ahmet Çeşmesi yer alır. Bina Ayasofya caminin kuzey dış çevre duvarına bitişik olarak uzanır. Yemekhane (me’kel), mutfak (aşhane), fırın (fodlahane) olmak üzere üç bölümden ibaret olan İmaret, taş ve tuğla ile almaşık duvar tekniğinde inşa edilmiştir. Batıya doğru uzanan ince uzun mekân yemekhane, onu takip eden diğer iki mekân ise mutfak ve fırın bölümleridir. Bu bölümlere giriş, avluya açılan kapılardan sağlanır.
Tamamen müstakil olan üç kısımlı binanın ön ve arka tarafında birer kapı yer alır. Bu kapılardan en dikkat çekeni, III. Ahmet Çeşmesi’ne bakan büyük ve anıtsal giriş kapısıdır. Kapı, barok üslubunun İstanbul’daki en güzel örneklerinden biridir. Tezyinatın saçak altı dekorları, bir tamir esnasında değiştirilmiştir. İmaretin kapılarında yer alan kitabelerin üzerindeki sülüs hatlı yazılar “Morali” lakabıyla bilinen ve adı “Darüssaade ağası”, “Hazinedar” gibi görev-unvanlarıyla anılan Beşir Ağa, manzumeler ise dönemin şairlerinden Nimetullah Efendi tarafından yazılmıştır. İmaretin avlusu ile Ayasofya arasında bir Bizans yapısı olan Skeuophylakion (Hazine Dairesi Kutsal Emanet Binası) bulunmaktadır.
Ayasofya İmareti 1777, 1871, 1884 ve 1893 yıllarında onarım görmüş, 1920 yılından sonra İstanbul Vakıflar Baş Müdürlüğü tarafından arşiv saklama deposu ve akabinde kurşun atölyesi olarak kullanılmıştır.